-
- Mecz piłki nożnej (1945-1950) Źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe
Każdy klub piłkarski, który może się poszczycić szkoleniem Roberta Lewandowskiego, zasługuje na pochwałę. Natomiast na szczególną pochwałę zasługuje Znicz Pruszków, który pomógł Robertowi w jednym z najcięższych momentów jego kariery i jednocześnie wypromował go do Ekstraklasowego Lecha Poznań. Dalszą historię Roberta znamy i śledzimy do dziś.
Natomiast mało kto bliżej zna historię klubu, który uwierzył w Roberta i stanowił dla niego wystawowe na świat, czyli Znicz Pruszków.
Pierwsze kroki zorganizowanej działalności sportowej w podwarszawskim Pruszkowie identyfikowane są z powstaniem Klubu Sportowego „Victoria” w 1922 r. Jednak klub ten nie został oficjalnie zarejestrowany jako organizacja sportowa przez ówczesne władze II Rzeczpospolitej. Jednakże pół roku po niesformalizowanym powstaniu „Victorii” powstały mniejsze zespoły, w tym właśnie Pruszkowski „Znicz”.
Do 1925 r. zespół z Pruszkowa rozgrywał tylko mecze towarzyskie. W 1925 r. doszło do rozpoczęcia uczestnictwa Znicza w rozgrywkach klasy C Warszawskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej.
Przełomowym momentem w historii Znicza była budowa boiska sportowego, która rozpoczęła się w 1928 r. przy ul. 6 sierpnia w Pruszkowie na terenie wydzierżawionym klubowi za symboliczną złotówkę, przez Jana Piłsudskiego. Już rok później, w 1929 r., odbyły się pierwsze mecze na nowym boisku, na którym Znicz mógł świętować awans do klasy B, a następnie do klasy A Warszawskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej.
W 1937 r. Znicz mógł świętować kolejny awans do ligi okręgowej. Jednak zamiast awansu, doszło do podziału w klubie.
Ówczesny zarząd PZPN nie zgadzał się na uczestnictwo w tych rozgrywkach więcej niż jednej drużyny robotniczej i w związku z tym wybrał do udziału w tych rozgrywkach RKS „Skrę” Warszawa. Decyzja PZPN doprowadziła do konfliktu, który przerodził się w zmianę charakteru klubu z robotniczego na mieszczański. Tak też od 1937 r. pod patronatem władz miejskich Pruszkowa działał Klub Sportowy „Znicz” w Pruszkowie.
Decyzja o braku dopuszczenia RKS-u do uczestnictwa w „okręgówce” doprowadziły do rozłamu w klubie, co skutkowało tym, że w Pruszkowie występowały dwa zespoły piłkarskie pod tą samą nazwą. Pierwszy to dawny RKS-ZZK Znicz a drugi to KS Znicz. Pod koniec 1937 r. sąd przyznał prawo do nazwy „Znicz” klubowi działającemu pod opieką władz miejskich, które zapewniały fundusze na rozwój sportowy.
Po II Wojnie Światowej, w 1950 r., doszło do połączenia dwóch klubów – ZZK „Kolejarz” oraz RKS „Znicz”, w wyniku czego powstał jeden klub pod nazwą „Kolejarz”.
Od 1953 r. „Kolejarz” występował w lidze międzywojewódzkiej w której przez kolejne lata utrzymuje miejsca w czołówce tabeli. Główną postacią tamtego zespołu był Jacek Gmoch. Dwa lata później – w 1955 r. przywrócona została dawna nazwa klubu – „Znicz”.
Zarówno przez okres komunizmu, jak i do 2000 r. klub borykał się z wieloma problemami, włącznie z potencjalną likwidacją. Jednak 11 czerwca 2000 r. Zniczowi udało się uzyskać upragniony awans do III ligi.
W sezonie 2006/2007 pełni werwy i ambitni zawodnicy „Znicza” pod wodzą trenera Andrzeja Blachy, a następnie Leszka Ojrzyńskiego po sezonie świętowali historyczny awans do II ligi. Podczas tego sezonu królem strzelców zostaje nie kto inny, jak Robert Lewandowski. Wraz z królem strzelców III ligi do zwycięstw prowadzili tacy piłkarze jak Radosław Majewski czy Igor Lewczuk.
W ostatnim czasie Znicz rozgrywał swoje mecze na poziomie II ligi. Jednak na swoje 100-lecie Pruszkowski Znicz mógł świętować swój bezpośredni awans na poziom I ligi, który wywalczył w ostatniej kolejce.
