Skwar egipskiego słońca, kończące się fundusze i gasnąca nadzieja na odnalezienie grobowca najmłodszego w historii faraona niemal powstrzymały poszukiwania brytyjskiego archeologa Howarda Cartera, kierującego pracami wykopaliskowymi lorda Carnavona. Jednak nieoczekiwanie, 4 listopada 1922 roku stał się dniem jednego z najważniejszych odkryć archeologicznych na świecie. Nie od razu jednak znana była skala znaleziska – pełne otwarcie grobowca nastąpiło kilka miesięcy po spektakularnym odkryciu w egipskiej Dolinie Królów. Dopiero wtedy oczom Cartera, jego współtowarzyszy i zaproszonych gości ukazał się oszałamiający widok. Wnętrze komory grobowej Tutanchamona kryło w sobie tysiące unikatowych przedmiotów, bogato zdobionych złotem i kamieniami szlachetnymi. Wśród rydwanów i rekwizytów znaleziono między innymi pokaźny zestaw… lasek. Zatem czy odnalezienie grobowca 19-letniego faraona rozwiązało zagadki archeologów? Wręcz przeciwnie – obudziło wiele nowych pytań w głowach naukowców, próbujących poznać losy młodego faraona. Postęp nauki pozwolił rozwikłać choć niektóre z nich. Dziś już wiemy, że Tutanchamon był owocem kazirodczego związku ojca z rodzoną siostrą, co tłumaczy jego problemy zdrowotne, m.in. poruszanie się o lasce. Być może z tego właśnie powodu wizerunek władcy przedstawiano w pozycji siedzącej, nawet w przypadku scen polowań. Czy śmierć kilku osób związanych z historią odkrycia grobowca była związana z przekleństwem faraona? Wątpliwa kwestia…. Za to jego prędka śmierć i zła sława spowodowana jego kazirodczym związkiem z przyrodnią siostrą Anchesenamon – to prawdziwa klątwa Tutanchamona!
