„Łatwiej przeniknąć wszechświat niż samego siebie”. Słowa Carla Gustava Junga wyjątkowo trafnie mogłyby puentować całokształt psychologicznego dziedzictwa naukowego tego szwajcarskiego psychiatry i psychologa. W 1921 roku twórca koncepcji psychologii analitycznej opublikował pracę zatytułowaną „Typy psychologiczne”, która opierała się na czterech wymiarach analizy osobowości: ekstrawersja-introwersja, percepcja-intuicja, myślenie-odczuwanie oraz ocenianie-obserwacja. Teoria Junga stała się podstawą wielu testów psychologiczno-osobowościowych. Przyporządkowanie dominującej funkcji w każdej parze pozwala określić kilkanaście typów psychologicznych, z którymi nie raz spotykamy się obecnie w coachingu, procesach rekrutacji i rozwoju zawodowym.
Według teorii jungowskich introwersja odnosi się do zewnętrznego świata przez refleksję, skupienie i słuchanie, a ekstrawersja poprzez aktywność, dialog, ekspresję. Intuicja skupia się wokół wyobrażeń, koncepcji i teorii pozazmysłowych, zaś percepcja pozwala dostrzegać otoczenie takim, jakie jest widoczne dla zmysłów. Myślenie odwołuje się do obiektywnego wartościowania („prawdziwe”, „sensowne”), czucie natomiast do subiektywnego odczuwania („przyjemne” czy „nieprzyjemne”?). Ocenianie dąży do wydawania osądów, obserwacja do rozwoju i zrozumienia.
Jednak czy zamiarem Junga było faktycznie podzielenie społeczeństwa w ramach powstałych grup? Absolutnie nie! Jak sam tłumaczył, stworzona przez niego typologia stanowi swego rodzaju kompas, który pozwala każdy indywidualny przypadek „zbliżyć” do najbardziej trafnego zbioru.
A więc jakim typem jesteś Ty?
