Ku Klux Klan (KKK) powstał w miejscowości Pulaski w stanie Tennessee w Stanach Zjednoczonych w XIX wieku – po wojnie secesyjnej i w szczytowym momencie miał pomiędzy 4 a 5 milionów członków w całym kraju.

Początkowo wszystko wyglądało niewinnie. Założyciele: John Lester, James Crowe, John Kennedy, Calvin Jones, Richard Reed i Frank McCord, spotkali się 24 grudnia 1865 – w biurze miejscowego sędziego w Pulaski, celem utworzenia organizacji na kształt korporacji studenckich. Jego członkowie mieli nosić dziwaczne białe kostiumy symbolizujące dusze poległych żołnierzy Konfederacji i zabawiać się kosztem niespodziewających się niczego obywateli. Aby stworzyć aurę tajemniczości wymyślili niezwykłą nazwę Ku Klux Klan. Skończyło się jednak bardzo poważnie – na samosądach i paleniu krzyży.

Wiosną 1867 roku doszło do pierwszego zjazdu KKK. Po wojnie secesyjnej, stany które opowiedziały się po stronie Konfederacji przechodziły tzw. okres rekonstrukcji, który często porównywano do okupacji. Na zjeździe KKK postanowiona zatem, że organizacja Ku Klux Klan będzie występować w obronie byłych żołnierzy Konfederacji oraz praw białej większości mieszkańców Południa. Z czasem jednak ruch przekształcił się w organizację rasistowską. Cele miał proste – utrzymanie supremacji białych protestantów oraz ograniczenie innych grup etnicznych i wyznaniowych – Afroamerykanów, Żydów, ale także, o czym mało kto pamięta – katolików.

Początkowa działalność KKK nie trwała długo. W styczniu 1869 roku KKK został rozwiązany przez ówczesnego przywódcę – gen. Nathana Bedforda Forresta. Część organizacji zaczęła jednak działać nielegalnie i to na tyle agresywnie, że w kilku stanach musiano wprowadzić z tego powodu stan wyjątkowy.

Ponowne narodzenie się KKK nastąpiło 8 lutego 1915 roku w Atlancie. Reaktywację przeprowadził wędrowny kaznodzieja William Joseph Simmons pod hasłami „hegemonii białych” i „prawdziwego patriotyzmu”.

Po reaktywacji popularność KKK rosła bardzo szybko zyskując milionowe rzesze członków. W sierpniu 1925 roku doszło do parady 30 tysięcy członków klanu, maszerujących w białych strojach i z amerykańskimi flagami centralną arterią Waszyngtonu (link do filmu z parady https://www.washingtonpost.com/national/kkk-held-massive-parade-in-downtown-dc-in-1925/2017/08/17/13598aae-8375-11e7-9e7a-20fa8d7a0db6_video.html). Tłumy na ulicach pokazywały siłę i popularność odrodzonej organizacji.

Następnego dnia obchody przeniosły się na cmentarz w Arlington. Przedstawiciele KK złożyli wieńce na Grobie Nieznanego Żołnierza, a wieczorem 75 000 osób było świadkami podpalenia 80-stopowego krzyża oświetlonego elektrycznie na terenie Arlington Park Horse Grounds.

Po roku członkowie klanu wrócili do Waszyngtonu organizując kolejna paradę, ale tym razem wzięło w niej udział o połowę mniej członków. Zaczął się upadek znaczenia klanu. Kłótnie wewnętrzne, korupcja i przemoc połączone z choroba psychiczną ostatniego Wielkiego Maga Edward Y. Clarke, który uważał się za wcielenie Gajusza Juliusza Cezara i został zamknięty w szpitalu dla obłąkanych doprowadziły do kolejnego rozwiązania KKK

Po wojnie klan wznowił swoja działalność, ale nigdy nie uzyskał już większego znaczenia. Ocenia się, że w latach 90-tych do KKK należało nie więcej niż 10 tysięcy osób.

Źródło zdjęcia: Library of Congress No known restrictions on publication.
Ku Klux Klan parade, Washington, D.C., Sept. 13, 1926
https://www.loc.gov/resource/cph.3b39318/

Ireneusz Piecuch
Ireneusz Piecuch
ireneusz.piecuch@dgtl.law | zobacz inne wpisy tego autora