Historia marki ma swój początek w słynnym londyńskich hotelu Savoy. Wedle różnych przekazów, Guccio Gucci pracował w nim jako windziarz, boy hotelowy lub kelner. Jedno jest jednak pewne, to tam młody Guccio, uciekający z rodzinnej Florencji za lepszym życiem, uświadomił sobie, że o dobrym guście i zacnym stanie portfela decydują przedmioty, którymi się otaczamy. Ze względu na posadę w hotelu naturalnym było, że status ten wyznaczają dobrej jakości skórzane torby i walizy, z którymi podróżowali hotelowi goście.
Po kilkuletniej przygodzie Guccio powrócił do ukochanej Florencji, gdzie w 1921 r. w wynajmowanym lokalu i za oszczędności odkładane z dotychczasowej pracy wspierane pożyczką od przyjaciela, założył swoją pierwszą „manufakturę”. Jak często bywa, stworzenie spółki (pierwotnie pod nazwą Valigeria Guccio Gucci) było jednak dziełem przypadku, a dokładniej spaceru z ukochaną żoną Gucciego – Aidą, podczas którego natrafili na lokal do wynajęcia nieopodal jednej z luksusowych eleganckich dzielnic. Pierwszymi klientami Gucciego byli zamożni europejscy turyści, którzy zaopatrywali się u niego w solidne skórzane torby i walizy.
Dobry gust oraz zamiłowanie do biznesu Guccio zaszczepił u swoich synów. Wysiłkami jednego z nim – Alda, już w 1938 r. na okrągło rok przed wybuchem wojny, Gucci otworzył swój pierwszy butik w Rzymie, którego sukcesu i rentowności nie zatrzymała nawet wojna. Prawie 10 lat później powstała słynna torebka bamboo, która nazwą cieszy się na cześć bambusowej rączki, symbolu dźwigania marki w ciężkich powojennych czasach. Kolejne lata to dalsza ekspansja marki na rynki światowe.
Gucci to symbol statusu społecznego. Cały świat pożąda jego produktów. Pomimo, że marka została sprzedana i spółka nie należy już do potomków słynnego rodu, to klasa i styl pozostały w niej do dziś, w myśl słynnego powiedzenia założyciela – „Jakość pamięta się o wiele dłużej niż cenę”.
