Stulecie istnienia Lasów Państwowych

Lasy Państwowe powstały na mocy wydanych przez prezydenta Stanisława Wojciechowskiego rozporządzeń 28 czerwca 1924 r. o statucie polskich lasów państwowych oraz 30 grudnia 1924 r. o organizacji i administracji lasów państwowych.

Polscy leśnicy na początku musieli się zmierzyć z konsekwencjami polityki zaborców i niedawnej wojny poprzez naprawę stanu lasów, które w tamtym czasie były bardzo wyniszczone, przetrzebione, okaleczone. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości nastąpił czas ewolucji, lasy były ważnym czynnikiem rozwoju gospodarczego, a drewno jako surowiec było jednym z najważniejszych towarów eksportowych. Priorytetem stało się stworzenie jednolitej administracji leśnej poprzez opracowanie nowych planów oraz podstaw prawnych. Na początku Polska Administracja zajęła się ochroną lasów przed degradacją, następnie zaczęto prace ewidencyjne dotyczące urządzania lasów oraz odbudowy lesistości.

Pionierem i pierwszym Dyrektorem nowo utworzonej Dyrekcji Lasów Państwowych powołano Adama Loreta w 1925 roku., który uczynił z Lasów Państwowych samofinansującą się instytucje. Program rozwojowy i modernizacyjny polegał na wyparciu kapitału prywatnego z Lasów Państwowych, powiększaniu stanu posiadania przez wykup prywatnych lasów i gruntów oraz zorganizowaniu przedsiębiorstwa do spraw eksportu drewna. Wszystko działania ukierunkowane były na jeden cel, którym było osiąganie wysokich dochodów przy jednoczesnym zachowaniu ciągłości produkcji i trwałości użytkowania. Na początku funkcjonowania powstało 10 dyrekcji (bydgoska, poznańska, toruńska, radomska, lwowska, warszawska, siedlecka, poleska z siedzibą w Białowieży, wileńska i wołyńska z siedzibą w Łucku) oraz 349 nadleśnictw. Przyjęto trójstopniowy model organizacji; Dyrektor Generalny, Regionalne Dyrekcje oraz nadleśnictwa.

Okres przed drugą wojną światową można określić jako czasy ewolucji lasów, natomiast po wojnie – jako permanentnej reorganizacji.

Najważniejszym dokumentem w latach 90 określającym zarządzanie lasami była opracowana 28 września 1991 roku Ustawa o lasach, gdzie na nowo określono kompetencje poszczególnych jednostek organizacyjnych. W roku uchwalenia Ustawy pierwszy raz w historii zorganizowano konkursy na stanowiska dyrektorów regionalnych Lasów Państwowych oraz nadleśniczych.

Ogólny areał leśny w 1923 roku wyniósł z Polsce niemal 9 milionów hektarów, z czego prawie 1/3 stanowi własność państwową.